“Mother Jones” ka bërë një tjetër investigim, se si partitë shqiptare paguajnë qindra mijëra dollarë lobistët në Amerikë, për të pasur akses në administratën amerikane.
Këtë radhë revista amerikane ka zbuluar përpjekjet e LSI-së, për të lobuar në Amerikë.
Partia e drejtuar nga Ilir Meta, ka kontaktuar një vit më parë Howard “Buck” McKeon, një ish-kongresist republikan, i cili kryesonte Komitetin e Shërbimeve të Armatosura të Shtëpisë, për t’u angazhua për të lobuar për LSI-në, që kërkonte qasje në administratën e Trump dhe republikanët e Kongresit.
Por pjesa më e madhe e punës së firmës së tij ishte financuar nga një ndërmarrje qipriote e quajtur Dorelita Limited.
Ajo u krijua nga një avokat në Qipro, i cili specializohet në formimin e koorporatave në det të hapur dhe që ishte i lidhur me kompani të lidhura me një oligark të shquar rus.
Megjithatë, kjo kompani tani kontrollohet, të paktën në letër, nga një avokat me bazë në Athinë, i cili në të kaluarën ka këshilluar një miliarder të diskutueshëm grek.
Burimi i parave që rrjedh nga Dorelita në Grupin McKeon, i lobimit të McKeon, i themeluar në vitin 2015 pas largimit nga Kongresi, mbetet i errët.
“Vitin e kaluar, Howard “Buck” McKeon, një ish-kongresmen republikan i cili kishte drejtuar Komitetin e Shërbimit Ushtarak në Dhomën e kongresit, u punësua për të lobuar për një parti politike shqiptare e cila kërkonte akses te administrata Trump dhe kongresmenët republikanë. Por pjesa kryesore e punës së firmës së tij u financua nga një kompani qipriote nafte e quajtur Dorelita Limited. Subjekti në fjalë ishte krijuar nga një avokat qipriot i cili është i specializuar në krijimin e kompanive off-shore dhe që ka lidhje me kompanitë e lidhura me një oligark të rëndësishëm rus. Edhe tani kjo kompani nafte kontrollohet, të paktën sipas dokumentave, nga një avokat me banim në Athinë i cili në të kaluarën ka qenë një miliarder i përfolur grek. Burimi i parave që vërshuan nga Dorelita te McKeon Group, dyqani i lobimit i McKeon i krijuar më 2015 pasi ai u largua nga Kongresi, mbetet i errët.
Pagesa ngre pyetje se kush pagoi për lotimin në SHBA në emër të një partie të vogël shqiptare, që është partia e tretë dhe që quhet Lëvizja Socialiste për Integrim (e njohur në shqip me shkurtimin LSI) përpara zgjedhjeve parlamentare të vitit të kaluar. Marrëveshja misterioze jep një tjetër shembull të interesave të errët që përdorin kompanitë offshore për të depërtuar në sistemin politik amerikan në përpjekje që ky i fundit të ndikojë te politikat në Ballkan. Muajin e kaluar, Mother Jones raportoi se Nicolas Muzin, një ish-ndihmës i senatorit Ted Cruz i cili kishte punuar gjithashtu edhe për fushatën e Trump, ishte paguar nga një kompani skoceze nafte q kishte lidhje me disa shtetas rusë për të lobuar për Partinë konservatore shqiptare të opozitës (Lexo: Partinë Demokratike të Shqipërisë).
Në janar 2017, McKeon Group nënshkroi një kontratë prej 15,000 dollarësh në muaj me LSI-në, partinë e tretë politike në Shqipëri, që të lobonte në emër të saj në Uashington dhe të promovonte kreun e saj Ilir Meta, i cili asokohe ishte kryetari i parlamentit të Shqipërisë. Asokohe, Shqipëria, një vend me shumicë myslimane me 2.9 milionë banorë, që është në kufi me Greqinë, Maqedoninë, Kosovën dhe Malin e Zi, po kandidonte për zgjedhjet presidenciale dhe parlamentare, të cilat zhvilloheshin përkatësisht në prill dhe qershor 2017″, thuhet në shkrimin e revistës amerikane.
Shkrimi i Mother Jones:
Vitin e kaluar, Howard “Buck” McKeon, një ish-kongresmen republikan i cili ksihte drejtuar Komitetin e Shërbimit Ushtarak në Dhomën e kongresit, u punësua për të lobuar për një parti politike shqiptare e cila kërkonte akses te administrata Trump dhe kongresmenët republikanë. Por pjesa kryesore e punës së firmës së tij u financua nga një kompani qipriote nafte e quajtur Dorelita Limited. Subjekti në fjalë ishte krijuar nga një avokat qipriot i cili është i specializuar në krijimin e kompanive off-shore dhe që ka lidhje me kompanitë e lidhura me një oligark të rëndësishëm rus. Edhe tani kjo kompani nafte kontrollohet, të paktën sipas dokumentave, nga një avokat me banim në Athinë i cili në të kaluarën ka qenë një miliarder i përfolur grek. Burimi i parave që vërshuan nga Dorelita te McKeon Group, dyqani i lobimit i McKeon i krijuar më 2015 pasi ai u largua nga Kongresi, mbetet i errët.
Pagesa ngre pyetje se kush pagoi për lotimin në SHBA në emër të një partie të vogël shqiptare, që është partia e tretë dhe që quhet Lëvizja Socialiste për Integrim (e njohur në shqip me shkurtimin LSI) përpara zgjedhjeve parlamentare të vitit të kaluar. Marrëveshja misterioze jep një tjetër shembull të interesave të errët që përdorin kompanitë offshore për të depërtuar në sistemin politik amerikan në përpjekje që ky i fundit të ndikojë te politikat në Ballkan. Muajin e kaluar, Mother Jones raportoi se Nicolas Muzin, një ish-ndihmës i senatorit Ted Cruz i cili kishte punuar gjithashtu edhe për fushatën e Trump, ishte paguar nga një kompani skoceze nafte q kishte lidhje me disa shtetas rusë për të lobuar për Partinë konservatore shqiptare të opozitës (Lexo: Partinë Demokratike të Shqipërisë).
“Një marrëdhënie e mirë dhe shumë speciale”
Në janar 2017, McKeon Group nënshkroi një kontratë prej 15,000 dollarësh në muaj me LSI-në, partinë e tretë politike në Shqipëri, që të lobonte në emër të saj në Uashington dhe të promovonte kreun e saj Ilir Meta, i cili asokohe ishte kryetari i parlamentit të Shqipërisë. Asokohe, Shqipëria, një vend me shumicë myslimane me 2.9 milionë banorë, që është në kufi me Greqinë, Maqedoninë, Kosovën dhe Malin e Zi, po kandidonte për zgjedhjet presidenciale dhe parlamentare, të cilat zhvilloheshin përkatësisht në prill dhe qershor 2017.
Meta është një politikan prej shumë kohësh, i cili ka qenë kryeministër i Shqipërisë që nga viti 1999 deri në vitin 2002. Ai u çlirua në mënyrë të dyshimtë në vitin 2012 nga akuzat për ryshfete, që rridhnin nga një video që tregoi se po diskutonte marrëveshje, me sa duket në kushte korrupsioni, me një ish-ministër tjetër. Meta “perceptohet nga shumë qytetarë si një simbol i korrupsionit”, sipas një raporti të kohëve të fundit nga Freedom House, një organizatë jofitimprurëse e bazuar në Uashington.
Burimi tha se qëllimi primar i kontratës së Dorelitas ishte që Meta të fitonte “qasje” për tek Presidenti Trump, në formën e një takimi apo një fotografie me të.
Kontrata e McKeon me LSI kishte si objekt që firma e tij të mundësonte që Meta të merrte pjesë në inaugurimin e Donald Trumpit dhe të organizonte takime me “liderët kryesorë të Konservatorëve” gjatë festimeve inauguruese. Pas betimit të Trumpit, sipas kontratës, firma lobuese duhej të ndihmonte “të krijonte një marrëdhënie të mirë dhe shumë të veçantë me administratën dhe Kongresin e ri”. Kontrata nuk ishte nënshkruar nga zyrtarët e LSI, por nga një i njohir i një prej anëtarëve të partisë: një avokat me bazë në Athinë i quajtur Iraklis Fidetzis.
Në mes të janarit, Meta udhëtoi për në Uashington për të marrë pjesë në inaugurimin e Trumpit dhe, gjatë qëndrimit të tij, McKeon ndërmjetësoi takime për politikanë shqiptarë me republikanët, duke përfshirë senatorët Orrin Hatch (Republikan-Shteti Utah) dhe Pat Roberts (Republikan-Kansas) dhe Mike Conaëay (R-Texas), Mike Turner (R-Ohio), dhe Ed Royce (R-Kaliforni), kryetar i Komitetit të Punëve të Jashtme të Dhomës.
Uashingtoni është plot lobistë që përfaqësojnë regjime dhe interesa të huaja. Pra, nuk ishte e çuditshme që LSI të përpiqej të gjejente përkrahës në Uashington. Vitin e kaluar, tri partitë kryesore të Shqipërisë secila kanë përdorur lobistë për të krijuar lidhje me Uashngtonin politik. Por ajo që është kurioze është çka ndodhi pasi Grupi McKeon njoftoi në shkurt 2017 se kishte përfunduar kontratën e tij të lobimit me LSI.
“Ja pse përdoren kompanitë guacka”
Doli që Dorelita ishte një kompani guackë që dukej se kishte një qëllim: të siguronte pagesë për lobimin e McKeon në favor të LSI-së. Firma u krijua në vitin 2013 nga një avokat grek me emrin Andreas Petrou. Ai drejton një zyrë ligjore në kryeqytetin qipriot të Nikosisë, që krijon dhe administron kompani guacka. Firma deklaron se rreth një e treta e klientëve të saj janë rusë dhe ofron edhe një numër të veçantë telefoni për ata që flasin rusisht. Sipas statistikave të bizneseve ruse dhe qipriote, firma e Petrout ishte e përfshirë në kompani me bazë në Qipro që janë të lidhura me Oleg Deripaskën, magnatin e aluminit rus, marrëdhëniet e të cilit të biznesit me kryetarin e akuzuar të fushatës së Trumpit, Paul Manafort, e kanë përfshirë edhe atë në skandalin Trump-Rusi .
Dy biznese të lidhura me Deripaskan kishin selinë në të njëjtën adresë me firmën ligjore të Petrout: EN + Corporate Services Limited dhe ACL Aluminium Constructions Limited, në të cilat, sipas regjistrave të biznesit të Qipros, Petrou ishte drejtor. Regjistrimet e bizneseve ruse tregojnë se Petrou ishte gjithashtu i lidhur me katër biznese të tjera ruse, që ishin pjesë e perandorisë së aluminit të Deripaskës. Pak më parë, këtë muaj, Deripaska dhe disa kompani që ai kontrollon u bllokuan nga Departamenti i Thesarit.
Pasi Mother Jones i dërgoi grupit Rusal të aluminit me bazë në Moskë, në pronësi të Deripaskës, një listë pyetjesh rreth lidhjeve të oligarkut me Petroun, kompania u përgjigj me email se “akuzat janë të rreme, pa baza dhe shpifëse” dhe kërcënoi me veprim ligjor. Por një zëdhënës konfirmoi më pas se firma ligjore e Petrout ishte marrë me qira nga një prej kompanive të Deripaskës për të ofruar shërbime biznesi dhe sekretarie. Deripaska për vite me rradhë e ka përdorur Qipron – ndër vendet e tjera parajsa fiskale – si një bazë për disa nga bizneset e tij. Zëdhënësi mohoi çdo lidhje midis Dorelitas dhe Deripaskas dhe tha se oligarku nuk kishte interesa biznesi në Shqipëri.
Mother Jones dërgoi një gazetar në zyrën e Petrout në Qipro, ku një tabelë me pllaka prej bronzi tregonte emrat e rreth 40 kompanive, që duket se janë regjistruar në të njëjtën adresë. Petrou, për të cilin një asistent tha se nuk ishte i pranishëm, më vonë u përgjigj nëpërmjet postës elektronike. Ai tha se ka kryer “shërbime të caktuara” për të dy subjektet e lidhura me Deripaskan. Kjo do të thotë se bizneset e paguanin atë për të shërbyer si një përfaqësues në letër, si drejtues ose si aksioner. Marrëveshje të tilla mund të shërbejnë për të maskuar pronarët e vërtetë të një kompanie. Petrou tha se po i jepte fund marrëdhënieve të firmës së tij me bizneset e Deripaskës për shkak të sanksioneve të fundit të vendosura mbi oligarkun dhe firmat e tij nga qeveria amerikane.
“Emri Dorelita u refuzua disa herë nga klientët, sepse, siç më thanë, ai dukej si emri i një balerine të klubve meksikane të natës”.
(TemA)
How a Mysterious Overseas Shell Company Used a Former GOP Congressman to Lobby Trump and Congress
Diskutime rreth kësaj post