Opozitë ndaj shtetit, për të marrë pushtetin!

Nga Mero Baze

Për herë të parë në historinë e këtij vendi, kemi një opozitë që ka hequr dorë nga beteja politike kundër pushtetit dhe e ka zëvendësuar atë, me një përpjekje të sforcuar për luftë kundër shtetit. Prej mëse dy javësh në gjithë fjalorin politik të opozitës dëgjohet vetëm fjala “krim”, “vrasje”, “pastrim paresh”, “banka mafioze” etj. Dhe nuk është se është aksion i rastësishëm, apo nga ato ditët kur nuk kanë çfarë thonë e nxjerrin Flamurin si budalla. Është një gjë që e kanë menduar si betejë kundër shtetit.

Nuk jam kundër negativizmit të opozitës, edhe pse shpesh pasqyron shumë gjendjen e tyre shpirtërore, se sa gjendjen në Shqipëri. Nuk jam kundër që të flasin për krimin, apo dhe pastrimin e parave.

Por ka dy elementë të cilët janë përtej betejës politike. Është lufta kundër bankave, duke i akuzuar si “pastruese parash” dhe  “inkriminimi” i buxhetit të shtetit si buxhet që pastron para.

Nuk është puna se këto janë beteja donkishoteske. Problemi është pikësëpari, tek krijimi i idesë se opozita është aq e dëshpëruar, sa tani të vetmen mundësi, shikon jo më shkatërrimin e pushtetit, por shkatërrimin e shtetit. Shpresa e Lulzim Bashës është se, duke folur përditë për krim, varfëri, vrasje, pastrim parash, mafie ndërkombëtare e kombëtare, do të destabilizojë shtetin, do të shkatërrojë bankat dhe do fusë vendin në kaos, nga i cili shpreson të dalë fitimitar.

Personalisht nuk jam i shqetësuar nga retorika e tyre, pasi është diçka që nuk ngjit dhe nuk merret seriozisht. Të flasësh një muaj rresht që bankat pastrojnë para dhe të mos humbasin bankat asnjë depozitues, kjo ndodh vetëm në një vend ku populli nuk merr seriozisht “denoncuesit opozitarë”. Nuk ngjit dhe për shkak të atyre që i shqiptojnë. Janë disa fytyra në politikën shqiptare, që kur përmendin fjalën “krim”, “korrupsion”, “mafie”, njerëzit më shumë i identifikojnë me fytyrën e tyre, se me bankat apo buxhetin e shtetit.

Por vlen të shënohet se opozita ngjan aq e dëshpëruar, sa tani mendon se e vetmja zgjidhje është t’i nxjerrësh ujë të zi këtij vendi, dhe pastaj të bëhet ç’të bëhet.

Ndonjëherë forca të tilla kur janë të vërteta, nuk i ndal dot. Duke i qortuar si puna ime, jo e jo. Por as dhe me forcë. Në rastin konkret nuk ka vend për t’u shqetësuar, se nuk është se i dëgjon njeri. I vetmi dëm serioz i tyre, i mbetet vetë opozitës, pasi reaksioni që ajo ngjall në këtë rast, është kundërproduktiv. T’u thuash bankave të huaja që janë në Shqipëri, që pastroni para, do të thotë t’i bësh të gjithë ata bashkë kundër teje, duke të identifikuar si terrorist gjobaxhi, dhe të angazhohen kundër teje si alternativë joserioze për vendin.

Të flasësh përditë për një Shqipëri të zhytur në krim e korrupsion, duke tejkaluar të vërtetat e prekshme, dhe të paralajmërosh revolucione donkishoteske çdo mars, me shpresë se kështu do të shmangësh hapjen e negociatave për Shqipërinë në mars, thjesht mobilizon më shumë partnerët europianë të ndihmojnë Shqipërinë t’i hapë negociatat.

Të flasësh çdo ditë për varfëri, njerëz pa bukë, represion dhe mizerje, thjesht mund të frenosh konsumin dhe të detyrosh bizneset e mëdha të marrin qëndrim kundër kësaj klime.

Se që të përmbysësh shtetin për të marrë pushtetin, nuk duhet të jetë vetëm nevojë e pesë ish- hajdutëve në pushtet. Duhet të jetë nevojë e shoqërisë. Bankat dhe buxheti, ta nxisin vërtetë fantazinë për pushtetin e lekut ndaj dhe sulmohen gjithnjë nga hajdutë me kapuçë. Është hera e parë që ato sulmohen publikisht nga hajdutë pa kapuçë.

Dhe megjithëse opozita shtiret si e djathtë, por po shpreson tek “Revolucioni i Nëntorit”, pasi të falimentojë bankat dhe koorporatat, pasi të ndalojë PPP dhe investimet në buxhet, është mire ta lexojë më mire me laps në dorë Marksin, se kur piqen këto kushte. Të paktën në mos u bëfshin opozitarë seriozë, të bëhen revolucionarë seriozë. Të paktën të dëgjojnë Koçon.