Analiza e Fatos Lubonjës: Ky regjim shkërdhatokratik nuk bie kurrë tani

Analisti Fatos Lubonja ka publikuar një shkrim për panorama.al, ku që në titull paktin Rama-Basha e cilëson variant të ri të një loje të vjetër.

Lubonja thotë se hyrja e PD-së në zgjedhje do të varet shumë nga protagonistët kryesorë. Sipas tij nëse PD e ka seriozisht se do bëjë gjithçka ka premtuar në çadër atëherë më mirë të mos futet në zgjedhje:

“Nëse ata e kanë seriozisht gjithë çka na kanë premtuar në çadër, ndoshta më e mira do të ishte të mos hynin, sepse hyrja do të legjitimonte ‘fasadën’ prapa së cilës funksionojnë institucionet e vjedhjes dhe të krimit, duke i bërë, mes tjerash, gjithnjë e më të pamundura edhe zgjedhjet e lira.”

Në shkrim Lubonja ngre dilemën nëse PD-ja mund të shndërrohej nga një parti deri dje e fasadës, në një parti antisistem, por me marrëveshjen Basha-Rama kjo tezë bie poshtë:

“Por dilemën e hyrjes apo moshyrjes në zgjedhje e kam lidhur edhe me dilemën: a mund të shndërrohet PD-ja nga një parti deri dje e sistemit/fasadës, në një lëvizje antisistem që çjerr fasadën? Marrëveshja Rama–Basha dhe mënyra se si u arrit ajo, u dhanë fund këtyre dilemave. PD-ja dhe lidershipi i saj treguan me këtë marrëveshje se ose, në rastin më të mirë, nuk u dilnin hesapet se mund të shndërroheshin në një lëvizje antisistem, ose se nuk i kishin seriozisht premtimet për luftë oligarkisë, medieve të kapura, kanabizimit etj.”

Më tej në shkrim Lubonja shkruan se Basha nuk duhej t’i përshtatej realitetit me të cilin u përball por të përpiqej ta ndryshonte atë sipas vizionit të tij:

“Basha mund të thotë se zgjedhja që bëri ishte e imponuar nga ndërkombëtarët, se nuk u mbështet sa duhej nga populli që s’e kuptoi, nga vetë ne gazetarët që nuk iu përgjigjëm thirrjes për të shkuar në çadrën e tij. Pa dyshim presioni ka qenë i madh, edhe mosbesimi i të zhgënjyerve e ka rritur këtë presion, por historia tregon se politikanët që kanë sjellë ndryshime të mëdha kanë qenë pikërisht ata që nuk i janë përshtatur një realiteti ekzistues, por ata që e kanë ndryshuar atë sipas vizionit të tyre.”

Lubonja thekson se shqiptarët duhet të flenë të qetë në dëshpërimin e tyre pasi asgjë nuk ka për të ndryshuar në këtë vend dhe marrëveshja Rama-Basha e konfirmon më së miri këtë gjë:

“Shkurt shqiptarët që presin një ndryshim të sistemit oligarkik, bandokratik, shkërdhatokratik, kleptokratik, narkotrafikantokratik – për të përmendur vetëm disa nga epitetet që i janë vënë – duhet të flenë të qetë në dëshpërimin e tyre se kjo nuk ka për të ndodhur. Ne u kthyem në “normalitetin” tonë ku politika është një biznes privat dhe jo një “gjë publike”, siç është kuptimi i fjalës “republikë”, që e ka përmendur kaq shumë Basha kohët e fundit.”

Në fund Lubonja flet edhe për zgjedhjet e qershorit që do japin edhe përgjigjen përfundimtare të shitleblerjes së mallit (votës):

“Sigurisht përgjigjen përfundimtare kësaj do t’ia japë shitblerja e mallit më 25 qershor, por disa parashikime edhe mund të bëhen. Duket se me shumë gjasa do të kemi një zvogëlim të zyrave të LSI-së, e cila duhet të kënaqet me zyrën e presidentit që ka kapur kryetari i saj. Për sa u përket zyrave të PS-së dhe të PD-së për momentin është krijuar një konfuzion, sepse në zyrat e PS-së kanë hyrë momentalisht disa ministra të PD-së që, medemek, do të bëjnë të mundur që populli të votojë i pafrikësuar, i pamanipuluar dhe e pablerë. Por problemi është se PD-ja gjatë këtyre katër vjetëve ka humbur shumë lidhje me katin e dytë, katin e parë dhe bodrumin që janë lojtarët e vërtetë të përcaktimit të votës.”

Sipas Lubonjës nëse pas zgjedhjeve do ketë një koalicion PS-PD, atëherë kjo nënkupton se me ndihmën e çadrës u arrit pikërisht ajo që kontestohej më fort nga çadra, zhdukja e opozitës, d.m.th Edi Rama arriti në të njëjtën qafë, por nga një rrugë tjetër, sigurisht jo në Europë:

“Në fakt koalicionet e mëdha janë bërë në emër të qeverisshmërisë kur nuk sigurohet maxhoranca e duhur nga partitë e mëdha. Te ne kjo mund të ndodhë vetëm nëse LSI-ja nuk pranon të bëjë koalicion paselektoral me asnjërën. Ndërsa po të kemi një koalicion PS-PD pa u pyetur fare LSI-ja, kjo do të thotë se me ndihmën e çadrës u arrit pikërisht ajo që kontestohej më fort nga çadra: zhdukja e opozitës, d.m.th. se Edi Rama arriti në të njëjtën qafë, por nga një rrugë tjetër. Sigurisht jo në Europë.”