Vladimir Putin ditën e sotme feston ditëlindjen e tij të 70-të. Ai feston ditëlindjen e 70-të në një kohë kur lideri gjithnjë e më autoritar përballet me disa nga sfidat më të frikshme të dy dekadave të tij në pushtet, pasi ka luajtur të gjitha arritjet e tij në një situatë gjithnjë e më të kushtueshme dhe problematike, luftë kundër Ukrainës fqinje.
“Cari” i Rusisë lindi në Leningrad në vitin 1952, në një kohë kur ende ndiheshin plagët nga rrethimi 872-ditor i Luftës së Dytë Botërore. Vladimiri i ri ishte një djalë i çuditshëm e luftarak, dhe miqtë e tij kujtojnë se në shkollë ai grindej me këdo dhe nuk kishte frikë.
Ai nisi të merrte mësime xhudoje për t’u ndjerë më i sigurt nga bandat e rrugëve. Ndërsa në moshën 12-vjeçare, nisi të praktikonte sambo, një art marcial rus. Putin ishte shumë i vendosur dhe i disiplinuar, ndaj deri në moshën 18-vjeçare mbante rripin e zi në xhudo.
Këto sporte ndikuan në formimin e personalitetit të tij, por gjithashtu i forcuan vetëbesimin.
Kur Putini u bë president në vitin 2000, shpresonte të ishte në gjendje të ndërtonte një marrëdhënie pozitive me Perëndimin. Fillimisht u zhgënjye pastaj u zemërua, pasi besonte se Perëndimi po përpiqej të izolonte dhe të poshtëronte Rusinë.
Marrja e xhudos, 1964
Lindi në Leningrad në vitin 1952, në një kohë kur ende ndiheshin plagët nga rrethimi 872-ditor i Luftës së Dytë Botërore. Vladimiri i ri ishte një djalë i çuditshëm e luftarak, dhe miqtë e tij kujtojnë se në shkollë ai grindej me këdo dhe nuk kishte frikë.
Megjithatë, shëndetligë dhe i dobët fizikisht, nisi të merrte mësime xhudoje për t’u ndjerë më i sigurt nga bandat e rrugëve. Ndërsa në moshën 12-vjeçare, nisi të praktikonte sambo, një art marcial rus. Putin ishte shumë i vendosur dhe i disiplinuar, ndaj deri në moshën 18-vjeçare mbante rripin e zi në xhudo.
Këto sporte ndikuan në formimin e personalitetit të tij, por gjithashtu i forcuan vetëbesimin. Sipas tij, kur një zënkë është e pashmangshme, “ju duhet të goditni i pari dhe të goditni aq fort sa kundërshtari juaj të mos ngrihet në këmbë”.
Në kërkim të një pune në KGB, 1968
Vetëm 16 vjeç, Putini shkeli për herë të parë në selinë e KGB-së dhe pyeti një oficer se si mund t’iu bashkohej atyre. Aty i thanë se duhej të kishte kryer shërbimin ushtarak ose të kishte një diplomë në drejtësi. Ky ishte pikërisht momenti kur Putin vendosi të studionte në këtë fushë dhe arriti të rekrutohej si anëtar i KGB-së. Për të, ky grupim ofronte siguri e përparim, si dhe të jepte mundësinë për të ditur shumëçka. Siç vetë është shprehur: “Një spiun mund të vendoste fatin e mijëra njerëzve”.
I rrethuar nga turma njerëzish, 1989
Me gjithë shpresat dhe dëshirën e tij, karriera e Putinit në KGB nuk u ngrit kurrë. Duke qenë një njohës i gjuhës gjermane, ai u emërua të punonte në zyrat e e KGB-së në Dresden, Gjermani në vitin 1985. Mirëpo, në nëntor 1989, regjimi i Gjermanisë Lindore filloi të binte me shpejtësi. Më 5 dhjetor, një turmë e madhe njerëzish rrethoi ndërtesën e KGB-së së Dresdenit. Putini në mënyrë të dëshpëruar thirri garnizonin më të afërt të Ushtrisë së Kuqe për të kërkuar mbrojtje dhe ata të pafuqishëm iu përgjigjën: “Ne nuk mund të bëjmë asgjë pa urdhër nga Moska. Moska po hesht!”. Putini u përball kështu me frikën e një kolapsi të papritur të pushtetit qendror dhe vendosi që një ngjarje e tillë të mos përsëritej kurrë më.
Ndërmjetësimi i programit “Naftë për Ushqim”, 1992
Putini do të largohej nga KGB-ja në një kohë kur Bashkimi Sovjetik po shpërbëhej, por shpejt siguroi një pozicion si rregullator në Bashkinë e Shën Pjetërburgut.
Ekonomia ishte në rënie të lirë dhe Putinit iu ngarkua menaxhimi i një marrëveshjeje që do të ndihmonte njerëzit e qytetit t’ia dilnin mbanë, duke shkëmbyer naftë dhe metal në vlerë prej 100 milionë dollarësh me ushqim. Në realitet, askush nuk mori ushqime, por sipas një hetimi, Putini dhe miqtë e tij futën paratë në xhep.
Pushtimi i Gjeorgjisë, 2008
Kur Putini u bë president në vitin 2000, shpresonte të ishte në gjendje të ndërtonte një marrëdhënie pozitive me Perëndimin. Fillimisht, u zhgënjye, pastaj u zemërua, pasi besonte se Perëndimi po përpiqej të izolonte dhe të poshtëronte Rusinë.
Kur presidenti gjeorgjian, Mikheil Saakashvili, e angazhoi vendin e tij për t’u bashkuar me NATO-n, Putini reagoi menjëherë për të rimarrë kontrollin mbi rajonin separatist të Osetisë Jugore.
Në pesë ditë, forcat ruse shkatërruan ushtrinë gjeorgjiane. Perëndimi ishte i indinjuar, por brenda një viti, presidenti i SHBA-së, Barack Obama, rivendosi marrëdhëniet me Rusinë, madje Moskës iu dha e drejta për të pritur Kupën e Botës në vitin 2018.
Protestat në Moskë, 2011-2013
Zgjedhjet parlamentare të 2011-s u konsideruan të manipuluara dhe kjo shkaktoi protesta. Të njohura si “Protestat Bolotnaya”, ato përfaqësonin shprehjen më të madhe të kundërshtimit publik deri asokohe.
Për këtë arsye, Putini njoftoi se do të kandidonte për rizgjedhje në vitin 2012. Sipas tij, tubimet ishin iniciuar, inkurajuar dhe drejtuar nga Uashingtoni, duke fajësuar personalisht Sekretaren e Shtetit të SHBA-së Hillary Clinton. Për Putinin, kjo ishte dëshmi se Perëndimi po i provokonte drejtpërdrejt.
Izolimi nga Covid, 2020-21
Kur Covid-19 përfshiu globin, Putini hyri në një izolim të pazakontë edhe për autokratët personalistë, ku kushdo që do ta takonte ishte i izoluar për dy javë nën roje dhe më pas duhej të kalonte nëpër një korridor të larë në dritën ultravjollcë që vret mikrobet dhe i mjegulluar. në dezinfektues.
Në këtë kohë, numri i aleatëve dhe këshilltarëve që mund të ballafaqoheshin me Putinin u tkur në mënyrë dramatike në një grusht po-men dhe kolegë skifterë.
I ekspozuar ndaj më pak opinioneve alternative dhe pothuajse duke parë vendin e tij, Putini duket se ka “mësuar” se të gjitha supozimet e tij ishin të drejta dhe të gjitha paragjykimet e tij të justifikuara dhe se farat e pushtimit të Ukrainës ishin mbjellë.
Diskutime rreth kësaj post